dziennik

Dostałam tę książkę pod choinkę i jakoś tak nie mogłam się zabrać – nowości Chmielewskiej ostatnio mnie raczej irytowały niż bawiły. W końcu dziś, z braku czegoś innego, wzięłam sobie ją do usypiania Hani (tzn. do czytania podczas usypiania w dzień, ok.11.30) i właśnie przed chwilą skończyłam.

Całkiem fajna. Nie irytująca. Akcja opiera się głównie na gadaniu różnych ludzi, mi to bardzo odpowiada. Brak natrętnego wątku miłosnego (nienatrętny jest, owszem, raczej taki wąteczek malutki). Brak natrętnych publicystyczno-politycznych wtrętów. Trochę zakręcone te wszystkie zbrodnie, nie naciągane tylko ciut dziwaczne. Językowo też spokojniejsza, charakterystyczny styl wypowiedzi zachowany, ale wreszcie bez wymuszonych, powtarzanych setny raz, na siłę wciskanych dowcipów słownych.

Chyba spróbuję przeczytać „Krętkę bladą”, może też nie jest taka najgorsza?

This entry was posted on wtorek, Kwiecień 15th, 2008 at 21:33:10 and is filed under Przeczytane. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.