dziennik

Czyli właściwie dalszy ciąg zawiązywania akcji. W tym tempie to miną jeszcze ze trzy odcinki, zanim coś się zacznie wreszcie dziać. Tymczasem oglądamy na przemian retrospekcje (trudne słowo) i dłużyzny. Dwóch esesmanów w wielkiej sali siedzi przy małym stole, w dwóch kominkach płonie ogień, w dwóch kieliszkach stoi wódka, Bardzo Zły Esesman wyciąga ze słoika kiszony ogórek i zjada. Nuda. I dialogi niedobre. Bardzo niedobre dialogi są. Nadal nie wiadomo, do czego ma służyć podsłuch w kwaterze Małaszyńskiego. Nadal nie wiadomo, z kim ma łączyć łączniczka grana przez Gruszkę. O maszynie szyfrującej ani dudu, o strasznej bombie – dwa słowa.

Mnie się ten serial podoba, lubię nudne filmy i książki
Ale „Pogranicze w ogniu” i „Bednarski na kłopoty” były lepsze. Zobaczymy, co będzie dalej.

This entry was posted on sobota, Wrzesień 15th, 2007 at 21:36:59 and is filed under Różne. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.